Dikke Wand
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een 'dikke wand' is een informele term die in de bouw en aanverwante gebieden wordt gebruikt om een wand aan te duiden met een grotere dikte dan gebruikelijk is voor standaard binnen- of buitenmuren, vaak met specifieke functies zoals verhoogde draagkracht, thermische of geluidsisolatie.
Omschrijving
In de bouwkunde wordt de term 'dikke wand' gehanteerd voor wandconstructies met een aanzienlijke dikte. De exacte definitie van 'dik' kan variëren afhankelijk van de context en het type constructie. Zo kan bij kalkzandsteen wanden voor eengezinswoningen een dikte van twee maal 150 mm als 'dik' worden beschouwd voor betere geluidsisolatie, terwijl bij gestapelde bouw 300 mm dikke wanden worden gebruikt als woningscheidende bouwmuren. Ook bij houten constructies, zoals blokhutten, bepaalt de dikte van de gestapelde balken of planken de stevigheid, waarbij dikkere wanden aanbevolen worden voor grotere constructies of zwaardere dakbedekking. 'Dikke wanden' kunnen diverse functies hebben, waaronder het bieden van extra draagvermogen, het verbeteren van thermische massa voor warmtebuffering, geluidsisolatie, en weerstand tegen schimmels en insecten. Een diepwand, een in de grond gevormde gewapend betonnen wand, is een voorbeeld van een 'dikke wand' die onder meer wordt toegepast als kelderwand, funderingselement of grondkering. Daarnaast wordt de term 'dikke wand' ook breder gebruikt, bijvoorbeeld in de context van thermische eigenschappen van wanden in brandbestrijding, waarbij een 'thermisch dikke wand' warmte buffert in tegenstelling tot een 'thermisch dunne wand' die warmte direct afgeeft. Ook bij materialen op microscopisch niveau, zoals houtvezels (libriform) of bepaalde biologische structuren (endospore), wordt gesproken van een 'dikke wand' om structurele eigenschappen te beschrijven.
Vergelijkbare termen
Massieve Wand
Gebruikte bronnen: